شکل گیری بسیج مستضعفان در ایران اسلامی، الگوی نوینی از به کارگیری توان عمومی و شور و انرژی جوانان برای مهار بحرانهای داخلی و خارجی و تدبیر امور کشوری را به جهانیان عرضه نمود. این الگو، نه تنها در عرصه نظامی، موفقیت خود را نشان داد بلکه در سایر زمینه های انجام خدمت به اسلام، انقلاب و مردم، قابلیت بهره گیری از خود را به اثبات رساند تا جایی که عباراتی چون “تفکر بسیجی” “مدیر بسیجی” “کاربسیجی” و ... به اصطلاحاتی معروف و مطرح در ارکان مدیریتی نظام و توده مردم تبدیل شد. بسیجیان از دل محرومترین اقشار این جامعه برخاسته بودند از این رو، دردآشنا بودند و به مصائب ناشی از فقر و استضعاف مطلع. بسیجیان را از قلب تهران گرفته تا دل روستاهای دورافتاده می یافتی. پایگاه هایشان در سنگری به وسعت ایران پراکنده بود و نقطه ای وجود نداشت که از عطر حضور و برکت وجود آنان نصیبی نبرده باشد. در هر قشر و صنفی با هر سن و سالی که سراغ می گرفتی بسیجیان را در میان آنها می دیدی. صنفی، قشری و سنی نبود که کثیری از آنان در این لشکر بزرگ عضویت نیافته باشند. منفعت طلبی، سهم خواهی و امتیازجویی در سلوک بسیجی راهی نداشت و نشستن تبسم رضایت بر چهره امام و زدوده شدن آثار غم و محرومیت از چهره محرومین، بزرگترین پاداشی بود که او را به لبخند و خوشنودی وا می داشت.ادامه مطلب...
.jpg)
