هر کس در این جهان دوستانی داشته و با کسانی آمد و شد دارد؛ چون

بدون دوست و رفیق کسی نمی تواند زندگی کند. خوبان ، دوستان و

همفکران خوب و بدان دوستان و هم فکران بد برای خود انتخاب می کنند.

به گونه ای که شاعر می گوید:

دوستان شیطان کسانی هستند که : فتنه و فتنه انگیزی را دوست دارند؛ از

خون ریزی و کشت و کشتار خوششان می آید؛ دیگران را برای جنگ و دعوا

با مسلمانان تحریک می کنند؛ آنها تحت تاءثیر وسوسه های شیاطین قرار

می گیرند؛ به خاطر دوستی با آنان ، با مؤمنان می جنگند. قرآن در این باره

می فرماید:

و ان الشیاطین لیوحون الی اولیائهم لیجادلوکم و ان اطعتموهم انکم

لمشرکین .

((و شیاطین به دوستان خود مخفیانه مطالبی القا می کنند تا با شما به

مجادله برخیزند - ولی شما به هوش باشید - اگر از آنها اطاعت کنید، شما

هم مشرک خواهید بود)).

روزی حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم با شیطان ملاقات کرد و

فرمود:ای لعین ! دوستان تو از امت من چقدراند؟

گفت : دوازده نفر! 1. امیر ستم گر؛ 2. ثروت مند خودخواه ؛ 3. کسی که باک

ندارد از کجا به دست می آورد و در کجا صرف می کند؛ 4. عالمی که

پادشاه ستم کاری را با ظلم و جورش تاءیید کند؛ 5. تاجر خائن که در تجارت

خود به مردم خیانت کند؛ 6. محتکر که ارزاق مردم را ارزان می خرد و برای

گران شدن ذخیره و انبار می کند؛ 7. زناکاران ، اعم از مرد و زن ؛ 8.

رباخواران که مال فقیران را به این وسیله از کفشان بیرون می آورند؛ 9. افراد

بخیل که از انفاق مال خود بخل می ورزند و دیگران را از آن محروم می کنند؛

10.کسانی که در نماز سستی می کنند و توجهی به آن ندارند؛ 11.

کسانی که در میان مردم سخن چینی می کنند و آنان را به جان هم می

اندازند؛ 12. کسانی که مست و بی هوش هستند.

منابع :سوره مبارکه انعام (6) آیه 121.

سرمایه سخنوران ، ص 225 به بعد، و مواعظ العددیه ، ص 226.