سلمان فارسی رحمه الله فرمود: «خطبنا رسول الله صلی الله علیه و آله فی
آخر یوم من شعبان، فقال یا ایها الناس قد اظلکم شهر عظیم مبارک، شهر
فیه لیلة خیر من الف شهر، جعل الله صیامه فریضة و قیام لیله تطوعا، من
تقرب فیه بنافلة من الخیر کان کمن ادی فریضة فیما سواه، و هو شهر الصبر،
و الصبر ثوابه، الجنه، و شهر المواسات و شهر یزاد فی رزق المؤمن، و شهر
اوله رحمة،و اوسطه مغفرة، و آخره عتق من النار، و هو للمؤمن غنم و
للمنافق غرم»
حضرت سلمان فرمود: در روز آخر شعبان پیامبر(صلی الله علیه و آله) برای ما
خطبهای در فضیلت ماه رمضان قرائت فرمود: و در خطاب خویش به ما فرمود:
ای مردم براستی سایه افکنده بر سر شما ماه بزرگ مبارکی، ماهی که در
او شبی است که از هزار ماه بهتر است، که خداوند روزهاش را فرض و
واجب نموده، و به پا داشتن عبادات شبش را به طور استحباب مقرر فرموده
است، کسی که تقرب بجوید به خداوند،به انجام نافله خیری، مثل آن است
که در غیر ماه رمضان فریضهای انجام داده باشد، و این ماه ماه صبر است، و
صبر هم اجر و ثوابش بهشت است.
و ماه روزه، ماه مواسات و برابری است، و ماهی است، که رزق مؤمن در او
زیاد میگردد، و ماهی است که اولش رحمت و وسطش مغفرت و آمرزش،
و آخرش آزادی از آتش جهنم است، و این ماه برای مؤمن بهره و منفعت
است، و برای منافق خسارت و ضرر.
منبع : مستدرک الوسائل مرحوم نوری نقل از وقایع الایام، ص 436.